บทความการตลาด

-รีวิวแนวคิดของเอ็นไวโรเซล-

มีการนำเสนอพฤติกรรมผู้บริโภคเป็นหกนิยม
ที่ตั้งชื่อได้เก๋ไก๋ น่าสนใจ โดนใจ
จุดสังเกตที่ดิฉันเห็นคือ นี่เป็นพฤติกรรมผู้บริโภคในสังคมเมือง
ที่ใช้สมาร์ทโฟนและอินเตอร์เน็ตค่อนข้างมาก

ถ้าคุณอยู่ท่ามกลางการเติบโตของสังคมเมืองและทุกเวลาออนไลน์
ไม่แปลกหรอก ถ้าจะรู้สึกว่า อ่านแล้วฉันเข้าแนวนิยมทั้งหกเลย

ดิฉันนำมาเขียนถึง เผื่อให้นักการตลาดลองนำไอเดียไปปรับผลิตภัณฑ์ให้เข้ารสนิยมของผู้บริโภค
หากนี่คือกลุ่มเป้าหมายของคุณ

1. สุขนิยม
เกิดขึ้นในกลุ่มคนรุ่นใหม่ที่ไม่มุ่งตรากตรำเพื่อความสำเร็จอย่างเดียวแล้ว
แต่จะแสวงหาความสุขเป็นสำคัญ
เชื่อว่าทำอะไรที่จิตใจดีมีสุข แล้วสำเร็จจะตามมาทีหลัง
เพราะรุ่นนี้เกิดบนความสบาย ทันสมัย
ไม่ได้คิดว่าความลำบากเป็นเงื่อนไขความสำเร็จ
ความสุขต่างหาก เมื่อไรใจพองโตจะมีพลังงานมหาศาล
ทำอะไรก็จะทำได้ดีไปเอง
ผลิตภัณฑ์ต้องคอยสร้างบรรยากาศุแห่งความสุข ให้พลังใจของผู้บริโภค
ไม่ว่าจะอาหารดีๆ เสื้อผ้าสวยๆ สิ่งสันทนาการต่างๆ
ห้างสรรพสินค้าไม่เน้นขายของคูณภาพดีอย่างเดียว
แต่เน้นการเดินเล่นในห้างอย่างสุขสนุกสนานในบรรยากาศ
เพราะคนพร้อมจะซื้อความสุขตลอดเวลาที่เดินทางสู่ความสำเร็จ

2. แบบฉบับนิยม เกิดขึ้นจากพลังของการสื่อสารผ่านโซเชียลมีเดีย
ทุกคนแสดงตัวตนของตัวเองได้ สร้างแบรนด์ของตน
เกิดการถ่ายอวดถ่ายแอ๊บกันได้บนสื่อสังคม
การแอ๊บดี เป็นเรื่องที่ยอมรับได้ ของปุถุชน
พระพุทธเจ้ายังตรัสว่า การทำดีเป็นเรื่องฝืน ประดุจปลาว่ายทวนกระแส
ดังนั้น การสร้างภาพดี ก็เป็นสิ่งธรรมดาที่ต้องสร้าง
อวด’ความดี’ เพราะนั่นเป็นการฝึกความดี
ต้องมีรางวัล มีคนให้กำลังใจ
เพราะความเลวพัดพาใจตามน้ำให้ทำชั่วไปได้ง่ายกว่า

แต่การอวดเลว สังคมต้องทำเฉยไว้
อย่าไปสนใจ อย่าไปด่าทอ
เพราะยิ่งสนใจ ยิ่งเกิดความได้ใจของผู้อวด
ยิ่งด่าทอกัน เป็นบาป และก่อให้เกิดดราม่านิยม สร้างกระแสตามมาทันที

ผลิตภัณฑ์คอยตอบสนองตัวตน อัตตา
เปรียบเหมือนช่วยเป็นแพคเกจจิ้งหุ้มตัวตนให้ดูมีเอกลักษณ์
ใครย่อมอยากอยู่ในแพคเกจจิ้งสวยงาม วางบนหิ้งชั้นดี ให้คนมอง
ไม่ว่าจะเป็นกล้องมือถือที่ถ่ายรูปได้สวยงาม สื่อสังคมที่ช่วยการสร้างตัวตน เสื้อผ้ามีสไตล์ น่าจะเสริมแบบฉบับส่วนบุคคลเป็นอย่างดี

3. ดราม่านิยม อันนี้เป็นคำที่ใช้กันมาก เกิดจากสองเรื่องคือ
หนึ่ง สื่อสังคมที่ทำให้ผู้บริโภคแสดงความคิดเห็นร้อยแปดพันเก้าได้
และสอง ความแตกต่าง แต่ละคนมีความคิดหลากหลายกันไป เหมือนที่เรียกกันว่ามากคนมากความ
ขนาดคำเขียนคำพูดเดียว คนอ่านคนฟังต่างคน
ยังตีความไปต่างๆนานา ตามจินตนาการ
จึงเกิดคำว่า มโน คู่กับดราม่า เป็นการเขียนต่างมุม
ขยายความ ขยายเรื่อง ตีความ จนเป็นมหากาพย์
ไปเปรียบเหมือนนิยายน้ำเน่าไทยที่แก่นเรื่องมีนิดเดียว
แย่งผู้ชาย แย่งสมบัติ แต่ขยายตอนฉายได้เป็นเดือนๆ

ข้อดีของดราม่า ถ้าเรายอมรับความต่างได้ เราจะเรียนรู้ความหลากหลายของความคิด ได้แง่มุมดีๆ ไปปรับใช้
ในเมื่อผู้อื่นมีสิทธิคิด เรามีสิทธิเชื่อ แถมยังได้ฝึกการลดอัตตาของตนลง ไม่โกรธเมื่อเห็นคนค้านความคิดเรา

ข้อเสียของดราม่า ถ้าคนฟังยอมรับความต่างไม่ได้ ขัดหู ขัดตา หรือ คนที่แสดงความคิด ไม่ได้มุ่งถกเถียงตัวเนื้อหาสาระ มุ่งวิจารณ์บุคคล
นำไปสู่ความโกรธและการทะเลาะ
และเข้าสู่โหมดดราม่าวอดวาย ตายคาจอ
เหมือนที่เราเจอข่าวด่ากันไปมา จนไม่กินเส้นกินไส้กันไปเลย

เราเห็นการตลาดที่สร้างดราม่าจากรายการบันเทิงมากมาย
อย่างฮอร์โมน หรือสตรอง the face
เว็บไซต์อย่างพันทิพดอตคอมเป็นที่นิยมในุความเป็นดราม่า
ด้วยเว็บบอร์ดที่วิพากษ์กันไปต่างๆ นานา
ผลิตภัณฑ์ที่สร้างเรื่องราวได้อย่างในละคร ก็ช่วยสร้างความสนใจได้รวดเร็ว
แน่นอนว่าเรื่องดราม่าเรียกร้องความสนใจได้มากกว่าปกติถึงยี่สิบเท่า

4. สันโดษนิยม เกิดจากการอยู่กับสังคมเสมือนจริง
ที่น่ารักน่าเอ็นดูกว่าสังคมเห็นหน้า
เพราะเลือกได้ตามสั่งของเรา
อยากคุยเรื่องไร อยากรู้ข้อมูลอะไร ก็พิมพ์ ก็กดหาดูได้ตามใจ
ถ้าเมื่อไร คุยไม่ถูกหู เขียนไม่ถูกใจ แค่ปิดหน้าจอไป
อันเฟรน บล็อก ล็อคเอ้าท์ ก็ไม่ต้องเจอกัน

ทำให้เราเริ่มอยากคุยกับคนจริงนอกจอน้อยลง
อยากจะไปไหนค้นหาข้อมูลได้ด้วยตัวเอง ไปคนเดียว
เที่ยวแล้วอับเฟซ อินสตราแกรม
คุยขรมกับชาวบ้านได้ข้ามโลกไม่ต้องพาใครไปด้วย ให้รุงรัง

หลายกระทู้ในพันทิพพูดถึง การเสพติดการอยู่คนเดียว
เราเริ่มเห็นผลิตภัณฑ์อย่าง คอนโดห้องเล็กลง ร้านอาหารแบบนั่งเดี่ยว สถานที่ท่องเที่ยวที่รองรับการไปไหนต่อไหนคนเดียว
โรงแรมในต่างประเทศแยกส่วนชั้นห้องู้ิพักผู้หญิงมาคนเดียว
กระทั่งการเติบโตของอาชีพฟรีแลนซ์ที่อยู่คนเดียวทำงานคนเดียว

5. อัตโนมัตินิยม
คนรุ่นใหม่เดี๋ยวนี้ทำอะไรก็สั่งได้ ลัดได้ ใช้แอพได้ รวดเร็ว
ดิลีเวอรี่ทันใจ ไม่ต้องเสียเวลายากลำบาก
ผู้บริโภครุ่นใหม่เคยชินกับการใช้เทคโนโลยีสารพัด
เรียกแท็กซี่ทางแอพ สั่งของทางเน็ต จ่ายเงินผ่านเน็ต
หาคู่ยังเขย่าได้จากเน็ตเลย
ทุกคนเริ่มมองว่า การเขียนแบบฟอร์มด้วยมือ
การทำอะไรต่อคิวแบบเป็นขั้นตอน
เป็นอะไรที่ล้าสมัย โบราณ
แต่ถ้าได้เอามือถือมาสั่งซื้อ ใช้แท็บเล็ตบริการ
จะดูล้ำ เดิ้นกว่าเยอะ
เด็กเล็กเดี๋ยวนี้โตมากับการสั่งงานโทรศัพท์ด้วยเสียงแล้ว

ดังนั้นธุรกิจต้องพิจารณาใช้การบริการแบบอัตโนมัติ
หากกลุ่มเป้าหมายเป็นคนรุ่นใหม่
จะให้มาเดินเข้าหน้าร้าน จดบริการด้วยมือ
คงจะดูเชยเต็มทีในสายตาคนกลุ่มนี้

6. ธรรมชาตินิยม อันนี้ย้อนแก้พิษห้าข้อที่กล่าวมา

พอเราได้สัมผัสเทคโนโลยีสารพัด สื่อสังคมออนไลน์หลายช่องทาง
จิตใจอ่อนล้ากับความดราม่า จนอยากย้อนเวลาหาธรรมชาติ
ส่วนนี้เกิดขึ้นมากในกลุ่มคนอายุมากขึ้นที่เริ่มเป็นผู้ใหญ่เต็มที่
มีภาระการงานวุ่นวาย

เทรนตรงนี้น่าจะขยายขึ้นมากกว่าแค่นิยมการท่องเที่ยวธรรมชาติ
หรือใช้ของออร์กานิคไม่ผ่านการปรุงแต่ง
แต่น่าจะรวมถึงสงบนิยม โหยหาชีวิตปราศจากความเร่งรีบ
ใช้ชีวิตแบบสำนึกทุกนาทีที่มีคุณค่า แล้วเข้าสู่ธรรมะมากขึ้น

ดังคนที่เจออาหารเผ็ดร้อน รสจัดมาทั้งวัน
ย่อมอยากได้น้ำหวานเย็น รสชาติตรงข้าม
มาดับความรู้สึกให้สดชื่นมากขึ้น
เช่นเดียวกับ เครื่องยนต์ที่เดินเครื่องออนไลน์มาทั้งวัน
ต้องมีพักเครื่องออฟไลน์บ้าง ไม่เช่นนั้นคงพัง

ธุรกิจการท่องเที่ยวแบบธรรมชาติ โฮมสเตย์
สถานปฏิบัติธรรม คอร์สอบรมจิตใจ
อาหารแบบคลีน ของกินออร์แกนิค
จึงเติบโตขึ้นแบบสวนกระแสความทันสมัย

เครดิต เอ็นไวโรเซล และ manageronline
http://www.manager.co.th/iBizChannel/ViewNews.aspx…